Katarakta – fakoemulzifikacija

Kataraktu definiramo kao fokalno ili difuzno zamućenje leće. To se stanje odnosi na skupinu bolesti leće različitog vremena nastanka, brzine i opsega progresije, kliničke slike i etiologije. Klinička slika zamućenja je tipična, no moramo je lučiti od nuklearne skleroze, a očigledna je razlika ta, da je kod nuklearne (lentikularne ili senilne) skleroze jasno razlučiva granica jezgre leće, to je stanje uvijek bilateralno, pozadina oka je vidljiva, i, klinički vrlo važno, ona ne uzrokuje gubitak vida.

Klasifikacija katarakte po stadijima razvoja najčešći je i najkorisniji način klasifikacije, pa tako kataraktu možemo podijeliti na :

1. Incipijentnu (rani stadij zamućenja, vid nije zahvaćen, teško razlučivo od nuklearne skleroze)

2. Nezrelu (zamućenje je jače, no, još uvijek nepotpuno, pozadina oka vidljiva, tapetalni refleks vidljiv, deficit vida primjetan, ukoliko je stanje obostrano)

3. Zrelu (zamućenje je potpuno, pozadina oka nije vidljiva, životinja je slijepa, ukoliko je stanje obostrano)

4. Prezrelu (počinje proteoliza, posljedični uveitis, a stoga što se jezgra razgrađuje poslije korteksa, ona se može spustiti na dno leće, čineći tako Morgagnianovu kataraktu)

Znakovi uveitisa kao posljedice katarakte su cilijarna  injekcija, hipotonija, fotofobija i i mioza.
Katarakta je kirurška bolest, što znači da ne treba polagati veliku nadu u medikamentozno liječenje, već je najučinkovitija terapija ekstrakcija leće.

Ekstrakcija leće u kućnih ljubimaca obavlja se, preporučljivo na dva načina, a to su:

1. FAKOEMULZIFIKACIJA – ultrazvučno usitnjavanje, te ispiranje i aspiracija leće.

2. Ekstrakapsularna ekstrakcija – uklanjanje prednje kapsule, te korteksa i jezgre leće; stražnja kapsula ostaje nedirnuta.

FAKOEMULZIFIKACIJA

Fakoemulzifikacija je postupak kojim se leća istovremeno fragmentira i aspirira iz oka. Postupak je istovjetan načinu uklanjanja zamućene intraokularne leće (katarakte) u ljudi, s razlikom nešto veće snage aparata koji se koristi u veterinarskoj oftalmologiji zbog čvršćih struktura oka u životinja.

Uobičajeno, životinja se postavlja u leđni položaj, tako da je oko koje je pripremljeno za operaciju, horizontalno, upravljeno u operacijski mikroskop. Nakon učinjenog pristupa u prednju očnu sobicu, uklanja se djelić prednje kapsule leće (kapsuloreksija) i postupkom hidrodisekcije se leća odvaja od kapsule.

Nakon toga se ultrazvučnom sondom leća usitnjava, dok se istovremeno usitnjeni (emulgirani) sadržaj aspirira iz oka, a oko se ispire, posebno za taj postupak pripremljenom, otopinom. Unutarnja površina rožnice je zaštićena od migracije djelića leće viskoelastičnim preparatima, koji se po obavljenom zahvatu uklanjaju iz oka. Nakon što je kapsularna vreća ispražnjena i očišćena od materijala leće, u nju se može (no, i ne mora) postaviti sintetička intraokularna leća (IOL), poradi postizanja veće optičke snage oka, koje je bez nje dalekovidno.

Shematski prikaz fakoemulzifikacije (LIJEVO) i IOL – intraokularne leće (DESNO)

Shematski prikaz IOL (intraokularne leće) u poziciji nakon operacijskog zahvata

Nakon operacije, navikavanje životinje na ponovo stečeni vid uslijedi kroz 1 – 7 dana, ukoliko ne postoji drugih razloga koji ga priječe.